Vanochtend wakker geworden en gevoeld: het is weer wég. Helemaal, honderd procent. Twee dagen duurde het. Het gevoel ‘waar doe ik het voor, ik geef GaveMensen wel op, geef mij maar een baantje, waarom zou ik doorgaan?’ Ik wíst ook dat ie zou komen. Vorige week voelde ik het al. Ik maakte keuzes die dichter…
Categorie: Persoonlijke reflecties
Life hacks voor Gave Mensen
Er zijn van die momenten in je leven die je je herinnert…. Een moment van essentieel belang. In 2012 was zo’n moment. Ik las de volgende quote: “het grootste gevaar voor de meesten van ons is niet dat ons doel te hoog is en we het missen maar dat het te laag is en we het bereiken.” Ik weet nog…
Nieuwe kansen en mogelijkheden
De afgelopen jaren heb ik me gespecialiseerd in zelfbewuste emoties. Dat zijn de gevoelens die ontstaan in relatie tot anderen. De gevoelens die ervoor zorgen dat je de neiging hebt je onzichtbaar te maken, je oneindig onzeker te voelen, te twijfelen aan je acties, te blijven overdenken of je iets wel juist hebt gedaan, je…
Het verschil tussen Lief en Waardevol
‘Ik wil niet meer lief zijn’, een opmerking die ik veel te horen krijg in mijn coachpraktijk. Veelal zijn het vrouwen tussen de 25 en 45 jaar die worstelen met de manier van leven die ze vroeger ’thuis’ geleerd hebben en hoe ze nu in het leven willen staan. Ze voelen dat ze, door ‘lief’…
Het zit hem in het moment
Gister schreef ik over Bart. En hoe hij niet gezien werd door zijn juf. Hoe zijn ouders dat ervaren hadden en wat er volgens hen nodig was geweest. En zoals met alle verhalen waarin verschillende personen voorkomen heeft een verhaal meerdere kanten. Deze heb ik in mijn blog niet belicht maar kreeg ik via twitter,…
Uit je duim gezogen…
Het is het weekend voor kerst. We hebben met vrienden afgesproken die avond en na een fijne maaltijd, de kinderen liggen op bed, vertelt Loes, een goede vriendin van me, over het kerstdiner van haar oudste zoon op school. “Hij keek zo uit naar het kerstdiner”, zo begint ze. “Bart had het er al de…
Corvee doen we hier met z’n allen
We zitten met zes jongeren en twee begeleiders aan tafel. Het eten heeft gesmaakt en de eerste opmerking over de corvee die onherroepelijk volgt wordt al gemaakt. Ravi springt bij het eerste het beste woord van zijn stoel en rent de gang op. Na een halve minuut wordt hij gemist en vragen de anderen zich…
Kleine stapjes om een grote afstand af te leggen
“We willen graag aanbod dat aansluit bij onze interesses”. J. kijkt me met open blik aan. Ik knik en schrijf haar opmerking op. Ze vervolgt “en we willen graag zelf keuzes kunnen maken. Zelf bepalen of je ergens aan gaat deelnemen”. Ik knik en schrijf haar opmerkingen op. M. vult J. aan “als we iets…
Doen wat nodig is
Vandaag hoorde ik Ilse Heesterbeek, ex drop-out, haar levensverhaal vertellen. De opmerking ‘dus eigenlijk was ik, voordat ik thuis kwam te zitten, continue bezig met voorkomen dat ik straf zou krijgen, slechte punten zou halen of erbuiten zou vallen’ bleef bij me hangen. In gedachten haalde ik de inspirerende woorden van Marcel van Herpen terug…
Heb jij eigenlijk ook niets te zeggen?
Wat heb ik eigenlijk te zeggen Wat draag ik bij…. voeg ik toe Doe ik zélf er überhaupt wel toe Heeft er wel iemand zin in mijn verhaal Met deze onzin moet ik niemand storen Dit wil toch vast niemand horen Geen behoefte mezelf uit te leggen Mijn opmerkingen worden vast weerlegd Ik heb geen zin…
Eindelijk naar school!
“En dan is je verjaardag voorbij, je bent nu 4 geworden. ‘Eindelijk, na zo lang wachten, mag je naar school. Nu mag je echt meedoen. Vanaf vandaag hoor je erbij. Je hebt er echt zin in.” lees ik in de eerste zinnen van de blog van Dorien Kok. Ik lees verder en dwaal al snel af..…