‘Mijn hoofd draait rondjes’, zegt Stokstaartje
‘Hoe kan dat?’, vraagt Kat, die even opkijkt uit zijn kattenleventje
‘Het zijn zorgen’, zegt Stokstaartje.
‘Zorgen? Wat zijn dat?’, vraagt Kat.
‘Dat weet ik dus niet. Het ligt geloof ik nogal complex.’
‘Wat bedoel je?’ Kat gaapt erbij.

Ik hoorde dat eend zich zorgen maakt om haar kuiken als ze oversteekt over het pad. Eend is tevreden met haar zorgen. Ik vroeg kuiken hoe dat voelt, als er zorgen over je gemaakt worden. ‘Warm’, zei hij.

‘Nou, dat is toch helder dan: warm , tevreden.’ Kat zucht. Hij vreest dat het gesprek langdradig wordt, want Stokstaartje lijkt nog lang niet uitgesproken.

‘Nee, nee!’, roept Stokstaartje uit, ‘dat is juist het probleem. De zorgen bij kikker zien er heel anders uit. Kikker roept de hele dag tegen zijn broer, ‘pas op, dat blad is glad!’ ‘zou je niet even het water in gaan met die zon?’ Kikker zegt dat hij zijn broer wil beschermen omdat hij van hem houdt. Ik vroeg het zijjn broer op het bosfeest en hij zei me dat hij wil gillen en weg wil springen naar een andere vijver. De warmte van de zorgen voelt de broer niet, denk je ook niet, Kat?’

‘Hmm’, reageert Kat, terwijl hij de mussen loert die langs het hek heen en weer huppen.
Stokstaartje gaat rechtop staan, zijn hoofd beweegt heen en weer. Hij kijkt intens naar kat.

Kat vraagt ‘wat doe je nu?’
‘Ik zag dat je wegkeek, Kat, dus ik kijk waar je aandacht heen vloog en of er gevaar dreigt’.

Kat laat zijn hoofd hangen.

‘En weet je wat het ook opvallend is? Slang zegt dat zorgen maken iets slechts is. Dat wie zich zorgen maakt, alleen met zichzelf bezig is. En dat, kat, past niet bij wat ik van kuiken of zelfs van kikker hoorde. Snap je nou, Kat, dat mijn hoofd draait?’

Kat denkt even na. ‘Nee, stokstaartje, ik snap het niet’.

Ze kijken elkaar aan en zijn lang stil.

Tekst: Monike Walraven, Eigenwijs in evenwicht
Tekening: Manja Eland